احیا گرفته ام که تو احیا کنی مرا...

 

 

یک بار اگر که با تو شبم سر شود بس است
یا خاک پای حضرتت این سر شود بس است
احیا گرفته ام که تو احیا کنی مرا
قدرم اگر که با تو مقدر شود بس است
خیری ندیده ام من از عمری که بیتو رفت
دنیای من به دیدنت آخر شود بس است
اندازة چکیدن یک قطره اشک هم
محض فراق، چشمم اگر تر شود بس است
نه من که روزه های همه روزگار با
یک روز، روزة تو برابر شود بس است
امشب مرا به خاطر جدّت علی ببخش
آقا که راضی از دل نوکر شود بس است